2. Waarom vrouwen?
In het kader van dit project vraag ik veel mensen of zij vrouwen van ongeveer mijn leeftijd of ouder kennen ergens in Europa die (nog steeds) in de kunsten bezig zijn op een uitvoerend niveau. Ze gaan in hun gedachten graven en nog es graven….jaaah, ik ken iemand in Parijs die prachtige dingen maakt….oh maar ja…… dat is een man.
Hoe komt het dat er zo weinig vrouwen van rond de 50 nog steeds uitvoerend musicus, kunstenaar, artistiek leider etc. zijn? Zijn er destijds maar zo weinig vrouwen mee begonnen en zijn er daarom maar zo weinig? Of zijn ze in de loop van de jaren ook nog es afgehaakt?
Sweelinck Conservatorium Amsterdam
Ik was 25 jaar toen ik begon aan het conservatorium in Amsterdam. In al die jaren dat ik daar gestudeerd heb op de jazz afdeling, was ik de enige vrouw op trompet. Er waren nog een paar vrouwen op saxofoon en op piano en verder veel zangeressen. Ik vond het lang niet altijd makkelijk om in een groep met allemaal ‘stoere, macho, trompetjongens mij staande te houden. Ik leek wel stoer, maar was vaak geïntimideerd door al het trompetgeweld.
Ook in de loop van de jaren vond ik het lang niet altijd makkelijk om me in de wereld van de muziek staande te houden. Het is gelukt, maar nu sta ik op een nieuw punt.